Αυτό είναι το ακριβό. Σε συμφέρει να κάνεις εισαγωγές και σου κάνει απαγορευτικές τις εξαγωγές. Γιατί τα προϊόντα σου σε Αμερική και Ασία είναι πανάκριβα μετά την μετατροπή στο δικό τους νόμισμα.
Η λύση των δύο ευρώ ήταν μια καλή άποψη. Ένα φθηνότερο για τον Νότο και το κανονικό για τον Βορρά. Η σκέψη όμως οτι αυτό θα φρενάρει την ανταγωνιστικότητα της Γερμανίας φρενάρει και την υλοποίηση της ιδέας. Η δραχμή φαίνεται μονόδρομος καθώς αφορά μια χώρα που στο κάτω κάτω είναι υπότροπος, δεν συνέρχεται και πρέπει να τιμωρηθεί.
Η χώρα - καταναλωτής πρέπει να γίνει χώρα - παραγωγός και αυτό δεν γίνεται σε μια μέρα. Η διαδικασία θα είναι επώδυνη, αργή και βασανιστική. Στο τέλος όμως ο μαγαζάτορας και ο ξενοδόχος θα έχουν γίνει εργάτης και γεωργός, θα σταματήσουν να πουλάνε υπηρεσίες και μεταξωτές κορδέλες και θα παράγουν κάτι. Και αυτή θα είναι η έξοδος απο την κρίση, όχι την παγκόσμια αλλά την Ελληνική.
Υ.Γ Για το θέμα του χρέους δεν τίθεται ζήτημα, θα κουρευτεί αγρίως είτε με ευρώ είτε με δραχμή. Το ζήτημα είναι αν θα πληρωθεί ποτέ. Με τις σημερινές συνθήκες και το ευρώ είναι ανέφικτο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου